Aapjes kijken
Door: Lara
Blijf op de hoogte en volg Lara
03 Augustus 2014 | India, Delhi
De Taj Mahal, India's meest bekende gebouw, een van de zeven wereldwonderen en afgelopen zaterdag stond ik eindelijk oog in oog. Mijn zonnebril voorkwam verblinding door dit mooie, witte, marmere en oogverblindende gebouw. En niet alleen de Taj is mooi: Het vertelt een bijzonder verhaal. Het verhaal van de derde vrouw van de koning, die op haar sterfbed haar man liet me beloven dat hij haar onsterfelijk zou maken. Dat deed hij door het bouwen van de Taj Mahal. Wanneer deze af was, begon hij met de bouw van een tweede Taj Mahal. Een zwart marmere variant, aan de overkant van de rivier. Zijn zoon was het hier niet mee eens en vond dat zijn vader geld verspilde aan het bouwen van monumenten. Hij liet hem arresteren en opsluiten in Agra Fort waar hij na acht jaar stierf. In Agra Fort had hij door de weerspiegeling van het water van de rivier nog zicht op zijn zo geliefde Taj Mahal.
'Heb ik koorts?' Hoor ik Iris vragen. Ik voel haar voorhoofd, Ja die heeft koorts. Wanneer het de volgende dag niet bepaald beter gaat, gaan we bij de dokter op bezoek. Een groot voordeel dat die naast het vrijwilligershuis zit. Hij diagnosticeerd een bovenste luchtweginfectie. En zoals dat hier werkt, krijg je dan meteen een heel pakket medicijnen mee. Anticiotica, paracemol, een maagbeschermer en een gorgeldrankje op basis van betadine. Kosten?650 roepie. Een euro of 8. Helaas ook een paar dagen bedrust, wat betekend dat Ale en ik een paar dagen met z'n tweeen naar Jamghat zullen gaan.
Op dinsdag is het suikerfeest. Hier is dat een nationale feestdag, dus ook wij zijn vrij. Samen met Hannah, Lea, Ale en Samantha bezoeken we de Askaramtempel. Dit is een Hindoeistische tempel die in sinds 2005 weer prachtig gerenoveerd is. Het is een hele mooie tempel met heel veel handbewerkte elementen.Van binnen staat er een gigantische Hindoeistische god, volledig met goud bekleed. We ontmoeten een groepje Texanen, zij zijn naar India gekomen om tempels te bestuderen en vertellen ons meer over de bouw en de renovatie. Er is een complex bijgebouwd waar onder andere een theatershow en een bootvaart te beleven zijn. Wij kiezen voor de bootvaart. Het is een beetje Fata Morgana in de efteling, maar dan realistischer. Het verteld de historie van India. Het komt er eigenlijk op neer dat India alles heeft uitgevonden: Van de geneeskunde tot het schaakspel.
Vrijdag is de laatste dag met de kids. Nooit gedacht dat in kinderen langer leuk vind dan een half uur, maar deze ga ik wel een beetje missen. Afreen, de ADHD'er van het stel. Kan absoluut niet stilzitten. Staat altijd te springen of te dansen. Rani en Janila, twee zusjes. Allebei groots fan van 'roetsjjj... whoppaa!' waarbij ze door je benen suizen en vervolgens om hoog worden geslingerd. Allebij hele makkelijke kids en heel knuffelbaar. Ahmed, de oudere, schuwe jongen die moeilijk in de groep lag. Maar jawel, het is me gelukt om vrienden met hem te worden. Herhaaldelijk vraagt hij: Kom je volgend jaar weer terug? Ik heb een zelfgemaakte kaart van hem gehad. En dan hebben we 'The Dancer', waar ik nog steeds de naam niet van weet, maar waar ik vreselijk mee gelachen heb. Hij is absoluut de slechtste bollywood danser ooit, tot hij van mij een nog slechtere wist te maken dan.. Mijn vaste studentje, het mooiste meisje dat ik denk ik ooit heb gezien. Daarnaast ook ontzettend leergierig en ze bleef maar terugkomen voor meer oefeningen. Ja ik ga ze allemaal missen. Als herinnering aan ons hebben we ze WK hamsters gegeven en balonnen. Vooral de balonnen waren een groot succes, nieuwe spellen werden bedacht en na een halfuurtje lag de hele grond bezaaid met snippertjes ballon. Van de kids heb ik de liefste tekeningen en knutselwerken gekregen.
Niet alleen van de kids moest afscheid worden genomen, ook van de vrijwiliggers. Vandaar dat we vrijdag een gezamelijk uitstapje doen naar Lodi gardens. Een fantastisch park waar je niks door hebt van de drukte in Delhi. We sluiten af bij Diggin', het heerlijke Italiaanse restaurant om de hoek.
Zaterdag een bezoekje gebracht aan de Zoo. Het is hier gigantisch en dat vind ik prachtig. Ze zetten de dieren hier niet met grote aantallen in een klein hok, maar geven ze de ruimte die ze nodig hebben. Dat de zoo niet echt toeristische trekpleister is en er vooral bezoekers uit Delhi komen, hebben we ook snel door. Het kost grote moeite om vooruit tekomen door alle mensen die met ons op de foto willen. Ik overdrijf niet, er stond echt een grote groep om ons heen om foto's te maken met hun telefoon. Mannen voornamelijk, soms iets te handtastelijk. Ik merk dat ik er ontzettend klaar mee ben en wring me uit de menigte. Slechts enkelingen komen later nog op ons af. Gezinnen voornamelijk. Dat vind ik prima. Schattige kleine kindjes mogen wel.
'Heb ik koorts?' Hoor ik Iris vragen. Ik voel haar voorhoofd, Ja die heeft koorts. Wanneer het de volgende dag niet bepaald beter gaat, gaan we bij de dokter op bezoek. Een groot voordeel dat die naast het vrijwilligershuis zit. Hij diagnosticeerd een bovenste luchtweginfectie. En zoals dat hier werkt, krijg je dan meteen een heel pakket medicijnen mee. Anticiotica, paracemol, een maagbeschermer en een gorgeldrankje op basis van betadine. Kosten?650 roepie. Een euro of 8. Helaas ook een paar dagen bedrust, wat betekend dat Ale en ik een paar dagen met z'n tweeen naar Jamghat zullen gaan.
Op dinsdag is het suikerfeest. Hier is dat een nationale feestdag, dus ook wij zijn vrij. Samen met Hannah, Lea, Ale en Samantha bezoeken we de Askaramtempel. Dit is een Hindoeistische tempel die in sinds 2005 weer prachtig gerenoveerd is. Het is een hele mooie tempel met heel veel handbewerkte elementen.Van binnen staat er een gigantische Hindoeistische god, volledig met goud bekleed. We ontmoeten een groepje Texanen, zij zijn naar India gekomen om tempels te bestuderen en vertellen ons meer over de bouw en de renovatie. Er is een complex bijgebouwd waar onder andere een theatershow en een bootvaart te beleven zijn. Wij kiezen voor de bootvaart. Het is een beetje Fata Morgana in de efteling, maar dan realistischer. Het verteld de historie van India. Het komt er eigenlijk op neer dat India alles heeft uitgevonden: Van de geneeskunde tot het schaakspel.
Vrijdag is de laatste dag met de kids. Nooit gedacht dat in kinderen langer leuk vind dan een half uur, maar deze ga ik wel een beetje missen. Afreen, de ADHD'er van het stel. Kan absoluut niet stilzitten. Staat altijd te springen of te dansen. Rani en Janila, twee zusjes. Allebei groots fan van 'roetsjjj... whoppaa!' waarbij ze door je benen suizen en vervolgens om hoog worden geslingerd. Allebij hele makkelijke kids en heel knuffelbaar. Ahmed, de oudere, schuwe jongen die moeilijk in de groep lag. Maar jawel, het is me gelukt om vrienden met hem te worden. Herhaaldelijk vraagt hij: Kom je volgend jaar weer terug? Ik heb een zelfgemaakte kaart van hem gehad. En dan hebben we 'The Dancer', waar ik nog steeds de naam niet van weet, maar waar ik vreselijk mee gelachen heb. Hij is absoluut de slechtste bollywood danser ooit, tot hij van mij een nog slechtere wist te maken dan.. Mijn vaste studentje, het mooiste meisje dat ik denk ik ooit heb gezien. Daarnaast ook ontzettend leergierig en ze bleef maar terugkomen voor meer oefeningen. Ja ik ga ze allemaal missen. Als herinnering aan ons hebben we ze WK hamsters gegeven en balonnen. Vooral de balonnen waren een groot succes, nieuwe spellen werden bedacht en na een halfuurtje lag de hele grond bezaaid met snippertjes ballon. Van de kids heb ik de liefste tekeningen en knutselwerken gekregen.
Niet alleen van de kids moest afscheid worden genomen, ook van de vrijwiliggers. Vandaar dat we vrijdag een gezamelijk uitstapje doen naar Lodi gardens. Een fantastisch park waar je niks door hebt van de drukte in Delhi. We sluiten af bij Diggin', het heerlijke Italiaanse restaurant om de hoek.
Zaterdag een bezoekje gebracht aan de Zoo. Het is hier gigantisch en dat vind ik prachtig. Ze zetten de dieren hier niet met grote aantallen in een klein hok, maar geven ze de ruimte die ze nodig hebben. Dat de zoo niet echt toeristische trekpleister is en er vooral bezoekers uit Delhi komen, hebben we ook snel door. Het kost grote moeite om vooruit tekomen door alle mensen die met ons op de foto willen. Ik overdrijf niet, er stond echt een grote groep om ons heen om foto's te maken met hun telefoon. Mannen voornamelijk, soms iets te handtastelijk. Ik merk dat ik er ontzettend klaar mee ben en wring me uit de menigte. Slechts enkelingen komen later nog op ons af. Gezinnen voornamelijk. Dat vind ik prima. Schattige kleine kindjes mogen wel.
-
03 Augustus 2014 - 10:35
Mama Els:
nou Lara, wat heerlijk om je verslagen te lezen, wie weet kun je er ook nog een boekvorm van maken:-)
Wat een goed en liefdevol gevoel geven jullie aan en krijgen jullie daar van de kinderen.
Het zal een erg moeilijke taak zijn en tranen kosten om afscheid te nemen van al die lieve gezichtjes.
Wel goed dat er nog een weekje vrij achteraan zit.
geniet ook daarvan.
Dikke kus. Mama. -
03 Augustus 2014 - 10:38
Marc:
Lieverd,
De Tan Maal kan van je "Bucket-list" af. Op naar de volgende! Ik ben echt heel erg benieuwd naar de foto's. Wat moet je al een hoop mooie en indrukwekkende dingen gezien hebben. Zeker de foto's met alle kinderen en wat mooi dat je ze iets hebben kunnen "meegeven". IK bedoel natuurlijk niet de ballingen.
Geniet nog heerlijk even van jullie laatste deel van de reis!
Heel veel knuffels en wij weten al wat het is om kindjes te missen ;-).
Hou van jou, Papa. -
03 Augustus 2014 - 22:37
Carla:
Hoi Lara, wat een belevenissen maak je mee! Leuk om te lezen. Mooie ervaringen, die je in je verdere leven meeneemt! Goede reis weer naar huis. Groetjes Carla
-
03 Augustus 2014 - 22:37
Eline:
Larieeee! Zo leuk om de verhalen te lezen, je bent nog altijd een goede schrijftster!
Ik ging stuk bij het stukje van kinderen langer dan een halfuur leuk vinden, helemaal herkenbaar. En jij die je uit de menigte wringt
De kindjes klinken super schattig
Nog heel veel plezier daar, ik ben trots op je! Maar ik mis je wel hoor
Kusjes Eline -
05 Augustus 2014 - 14:12
Opa:
Ik dacht, dat je gisteren pas was vertrokken. Wat gaat het verschrikkelijk snel!!
Zo te lezen heb jij heel wat meegemaakt en gezien. Mijn ervaring is, dat je dit later nog meer en intensiever dit gaat zien. In herinnering wordt alles nog duidelijker.
Leuk nu nog een hele week vakantie en dan zit het er al weer op.
Veel liefs oma en opa -
05 Augustus 2014 - 20:42
Mama Els:
Hoi Lieverd,
I'm so proud of you!
Geniet van je vakantieweek!!
Dikke kus van mama !!!!!!!!!!
-
12 Augustus 2014 - 11:14
Joke:
Wat een mooi verslag heb je gemaakt.wat een belevenis.lfs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
